top of page

ΜΑΡΙΑ ΧΑΤΖΑΚΗ

Artist's Statement

«Ούτε που μας δόθηκε / μία εξήγηση / για το άρωμα των λουλουδιών τουλάχιστον.»

Ν.Καρούζος

 

«[...] πολλοί [...] αναζητούν απελπιστικά εκείνους τους θυλάκους σιωπής στους οποίους μπορούν να ριζώσουν και να αναπτυχθούν.»

M.Rothko

Αναζήτησα την ένταση των βασικών και των δευτερευόντων χρωμάτων, τοποθετώντας ένα χρώμα βασικό ή δευτερεύον στο κέντρο της ζωγραφικής επιφάνειας, το οποίο σταδιακά αναμείχθηκε με τα άλλα βασικά ή το συμπληρωματικό του προς τις τέσσερις άκρες της. Η παράθεση των παράπλευρων χρωμάτων, που προκύπτουν από την ανάμειξη, είχε ως στόχο να τονίσει το κεντρικό χρώμα και να ενισχύσει την ταυτότητά του.

 

Το επικρατέστερο χρώμα ονοματίζει τον εκάστοτε πίνακα. Η μονομέρεια του κεντρικού χρώματος του πίνακα διασπάται με γραμμές και μικρά γεωμετρικά σχήματα, με θαρραλέα, αντίθετα χρώματα. Αυτά λειτουργούν ως «σχισμές» ή «τρύπες» με σκοπό να δημιουργήσουν κίνηση, ρυθμό.

 

Μολονότι βρισκόμαστε στην εποχή της τεχνολογικής αναπαραγωγιμότητας και της χρήσης των νέων μέσων, επιδιώκω, με παραδοσιακά υλικά, ακρυλικά σε καμβά, το «εδώ και τώρα»4 του έργου, «τη μοναδική του παρουσία στον συγκεκριμένο τόπο που βρίσκεται», σύμφωνα με τον Benjamin στο έργο τέχνης την εποχή της τεχνολογικής αναπαραγωγιμότητας3. Ακόμα επιζητώ να αντιληφθώ την έννοια της «αύρας», την οποία ο ίδιος περιγράφει ως «το μοναδικό βίωμα μιας απόστασης, οσοδήποτε κοντά μας και να βρίσκεται».

 

Ο Ρόθκο είχε πει πως, αν υπάρχει βάθος στο έργο του, αυτό είναι στο συναίσθημα4. Με ενδιαφέρει η πρόκληση του συναισθήματος, διότι στη σύγχρονη ορθολογιστική κοινωνία τείνει να υποτιμάται ή να παραβλέπεται.

 

 

Κάθε πίνακας-χρώμα θα μπορούσε να ειδωθεί ως μια οντότητα η οποία ενισχύεται από τα περιβάλλοντα χρώματα. Στη σχέση του με τα άλλα χρώματα βρίσκει την ταυτότητα του. Καθένα από αυτά σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα αποτελεί ένα χρωματικό σύνολο, μια κοινότητα. Συνδέονται, αλληλεπιδρούν, αλλά διατηρούν τη μοναδικότητα τους.

 

Εντέλει, η πρόκληση του συναισθήματος ή της ενατένισης και του στοχασμού μέσω της περιπλάνησης του βλέμματος στην επιτοίχια εγκατάσταση που παρουσιάζεται αποτελεί στοιχείο έρευνας που βρίσκεται σε εξέλιξη.

βιβλιογραφία:

Καρούζος Ν. (1969) συλλογή Πενθήματα, Ρομαντικός επίλογος

Καρούζος Ν. (1961) συλλογή Ποιήματα, Διάλογος Πρώτος

Benjamin W. (2013) Το έργο τέχνης την εποχή της τεχνολογικής αναπαραγωγιμότητας, Επέκεινα

Debord G. 2016. H κοινωνία του θεάματος, εκδόσεις Μεταίχμιο

Jimenez M. 2014. Τι είναι η αισθητική, εκδόσεις Νεφέλη

Rudolf Arnheim 2007 Οπτική σκέψη, εκδόσεις University Studio Press

Rothko Μ. (2010) Κείμενα για την τέχνη (1934-1969), Νησίδες

bottom of page